ไดโนเสาร์ ลองนึกภาพไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ไดโนเสาร์ดุร้ายตัวนั้น แต่เป็นหนึ่งในไดโนเสาร์ที่ผู้คนชื่นชอบมากที่สุด คนส่วนใหญ่อาจจะจินตนาการถึงยักษ์ที่มีเกล็ดปกคลุมด้วยฟันเขี้ยวขนาดใหญ่ ซึ่งสามารถมองเห็นได้แม้ในขณะที่ปิดปากอยู่ก็ตามวัฒนธรรมสมัยนิยมได้ทำให้ภาพลักษณ์ของไดโนเสาร์กินสัตว์ฟันยาวแบบนี้ คงอยู่มาเป็นเวลากว่า 30 ปีแล้ว
แต่การศึกษาใหม่ของเราซึ่งตีพิมพ์ในวารสาร Science ชี้ให้เห็นว่า แม้แต่ฟันของไทแรนโนซอรัสยักษ์ก็ยังได้รับการปกป้องจากริมฝีปากที่มีสะเก็ด นักบรรพชีวินวิทยา และศิลปินต่างมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันเกี่ยวกับลักษณะจมูกของไดโนเสาร์ นับตั้งแต่ที่เราเริ่มสร้างรูปร่างของพวกมันขึ้นใหม่ในช่วงทศวรรษที่ 1830
ตั้งแต่ทศวรรษ 1980 ศิลปิน และนักวิทยาศาสตร์ได้จัดแสดงไดโนเสาร์เทอโรพอดเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเป็นเชื้อสายที่รวมถึงไทแรนโนซอรัสเวโลซีแรปเตอร์ และนก โดยมีปากไร้ริมฝีปากและฟันเปิด รูปลักษณ์นี้ หยั่งรากลึกในวัฒนธรรมสมัยนิยม ต้องขอบคุณภาพยนตร์เรื่องJurassic Park Jurassic Park 1993 และภาพประกอบที่เป็นสัญลักษณ์ของ ไทแรนโนซอรัส
ผู้สร้างJurassic Parkจงใจเพิ่มขนาด และการมองเห็นของฟันของสัตว์ร้ายที่กดขี่ให้เกินจริง แม้ว่าสิ่งอื่นๆ ในเกม ไทแรนโนซอรัส จะแม่นยำสำหรับเวลานั้น ไม่มีการศึกษาเฉพาะเจาะจงหรือการค้นพบซากดึกดำบรรพ์ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เกิดรูปลักษณ์ดังกล่าว การยอมรับอย่างกว้างขวางของไดโนเสาร์ ไร้ปากสะท้อนถึงความพึงพอใจต่อความสวยงามที่ดูสดใหม่ และดุร้ายมากกว่าการวิเคราะห์ทางวิทยาศาสตร์ใหม่
นี่ไม่ได้หมายความว่าเทโรพอด ที่ไม่มีไขมันไม่มีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ Crocodilians จระเข้และจระเข้ ลูกพี่ลูกน้องของไดโนเสาร์ และไดโนเสาร์กลุ่มเดียวที่รอดชีวิต มีเนื้อเยื่อที่แข็ง และเคลื่อนที่ไม่ได้รอบขากรรไกรของพวกมันไม่ใช่ริมฝีปากที่เป็นเกล็ดของกิ้งก่า ดังนั้นจึงมีเหตุผลที่จะอนุมานว่าสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว ญาติของนก และจระเข้ รวมถึงไดโนเสาร์นักล่าทั้งหมด มีจมูกที่ไม่มีริมฝีปาก
แต่การศึกษาใหม่ของเราซึ่งใช้เวลา 11 ปีจึงจะเสร็จสมบูรณ์ ได้นำข้อมูลใหม่มาสู่การอภิปราย ทีมของฉันวิเคราะห์ฟอสซิลเทโรพอดและเปรียบเทียบกับสัตว์เลื้อยคลานที่มีชีวิต และเราสรุปได้ว่า ไดโนเสาร์ นักล่าอาจมีริมฝีปากเหมือนกับที่เราพบในกิ้งก่าทุกวันนี้ ส่วนหนึ่งของงานวิจัยของเราศึกษาความเสียหายต่อฟัน ฟันที่ยื่นออกมาจะสึกหรอมากกว่าฟันที่ปกป้องด้วยริมฝีปาก
ตัวอย่างเช่น จระเข้มีรอยถลอกที่ฟันด้านนอกอย่างเห็นได้ชัด แต่เมื่อเราตรวจดูฟันเทโรพอดด้วยกล้องจุลทรรศน์ และเปรียบเทียบกับฟันจระเข้ เราพบว่า ฟันเทโรพอดมีความเสียหายน้อยกว่ามาก นี่ไม่ใช่ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวระหว่างเทโรพอดกับจระเข้ สัตว์เลื้อยคลานทุกชนิดมีรูเล็กๆ ในกระดูกกราม ซึ่งเป็นที่อยู่ของหลอดเลือด และเส้นประสาทสำหรับผิวหนังในปาก และเหงือก โดยปกติแล้วจะกว้างเพียงมิลลิเมตรเท่านั้น
สัตว์เลื้อยคลาน กิ้งก่า และทัวทารากลุ่มสัตว์เลื้อยคลานคล้ายกิ้งก่าในยุคไดโนเสาร์มีรูค่อนข้างน้อย ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ใกล้ฟัน แต่โครงกระดูกของจระเข้ถูกปกคลุมด้วยช่องเล็กๆ หลายร้อยช่อง ซึ่งเกี่ยวข้องกับผิวหน้าที่ตึง และบอบบางของพวกมัน เราสรุปได้ว่ากระดูกกรามของเทอโรพอดนั้นคล้ายกับของกิ้งก่ามากกว่า และมีช่องเล็กๆ ใกล้ขอบกราม ซึ่งเป็นกรณีของญาติโบราณของจระเข้ที่สูญพันธุ์ไปแล้วในปัจจุบัน
ซึ่งหมายความว่า ลักษณะทางกายวิภาคของใบหน้าที่ผิดปกติของจระเข้ ที่มีชีวิตนั้นวิวัฒนาการมาจากสายเลือดของพวกมันเอง ไม่ใช่ลักษณะทั่วไปของสายเลือดของไดโนเสาร์ เราดูขนาดฟันด้วย ไดโนเสาร์นักล่าบางตัวมีฟันที่ใหญ่กว่าสัตว์เลื้อยคลานที่มีชีวิตทั้งหมด ซึ่งอาจป้องกันไม่ให้ถูกปิดด้วยริมฝีปาก
เราคำนวณอัตราส่วนระหว่างความสูงของฟัน และความยาวของโครงกระดูกเทโรพอด จากนั้นเราจะเปรียบเทียบกับค่าเดียวกันสำหรับตะกวดซึ่งเป็นกลุ่มที่มีริมฝีปาก และรวมถึงสัตว์ที่มีชีวิตเพียงชนิดเดียวที่เทียบได้กับเทอโรพอดขนาดใหญ่ในแง่ของนิสัยการกิน นั่นคือ มังกรโคโมโด การเปรียบเทียบของเราพบว่า ไม่มีไดโนเสาร์นักล่า แม้แต่ทีเร็กซ์ที่มีฟันขนาดใหญ่ ไม่มีฟันที่ใหญ่กว่ากิ้งก่าที่มีชีวิตตามสัดส่วน
แท้จริงแล้ว สปีชีส์ต่างๆ เช่น จระเข้มอนิเตอร์มีสัดส่วนฟันที่ใหญ่กว่าเทอโรพอดใดๆ ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่จะคิดว่า ฟันของไดโนเสาร์นั้นใหญ่เกินกว่าที่ริมฝีปากจะอุดได้ สุดท้าย เราได้จำลองกลไกการปิดกรามของเทโรพอด แบบไร้ริมฝีปาก และสรุปว่า เป็นไปไม่ได้สำหรับเทโรพอด บางตัวที่จะปิดผนึกปากแบบไร้ริมฝีปากของพวกมัน สิ่งที่ดีที่สุดที่เราได้รับคือรอยยิ้มที่มีช่องว่างระหว่างฟัน
การฝืนกรามให้ปิดสนิทจะทำให้กระดูกที่ค้ำกรามหักหรือทำให้จุดที่ประกบเคลื่อนได้ และเมื่ออ้าปากอย่างถาวร เทโรพอดจะต้องเผชิญกับปัญหาสุขภาพช่องปาก และความเสี่ยงต่อภาวะขาดน้ำ เมื่อนำมารวมกัน การศึกษาเหล่านี้ชี้ให้เห็นข้อสรุปเดียวกัน กายวิภาค และการทำงานของปากของเทอโรพอดนั้นคล้ายกับของกิ้งก่ามากกว่าของจระเข้
ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ฟันของพวกมันถูกปกคลุมด้วยริมฝีปากที่คล้ายกับของกิ้งก่าหากเราพูดถูก และกิ้งก่าคือต้นแบบที่ดีที่สุด ของเราสำหรับปากเทโรพอด ริมฝีปากของไดโนเสาร์ก็คงไม่มีกล้ามเนื้อเหมือนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ไดโนเสาร์จึงไม่สามารถคำรามได้เหมือนในภาพยนตร์ ตรงกันข้ามกับไดโนเสาร์ฮอลลีวูดอีกครั้ง เราต้องตั้งท้องเทอโรพอดที่มีเหงือกขนาดใหญ่ขึ้นด้วย
ต่างจากจระเข้ และแม้แต่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สัตว์เลื้อยคลานในวงศ์กิ้งก่ามักมีเหงือกขนาดใหญ่ ที่ครอบฟันทั้งหมดหรือบางส่วน แม้ว่า ฟันของพวกมันจะถูกปรับให้เหมาะกับการแล่เนื้อก็ตาม ผลที่ได้คือทำให้ฟันของคุณดูเล็กลงหรือแม้กระทั่งมองไม่เห็นเมื่ออ้าปาก การค้นพบของเราชี้ให้เห็นว่า ด้วยริมฝีปากที่เป็นเกล็ดของไดโนเสาร์นักล่าอาจมีใบหน้า และปากที่ดูนุ่มนวลกว่าที่เราเคยเห็น แต่อย่าพลาด เบื้องหลังริมฝีปาก และเหงือกเหล่านั้นมีฟันที่น่ากลัวเหมือนกัน ซึ่งฉีกเนื้อเหยื่อของพวกมัน
บทความที่น่าสนใจ : พระเจ้า อธิบายและศึกษาว่าเพราะอะไรพระเจ้าถึงต้องสร้างเป็นอดัมกับอีฟ
