ไข้อีดำอีแดง อธิบายและศึกษาลักษณะของผู้ป่วยที่เป็นโรคไข้อีดำอีแดง

ไข้อีดำอีแดง ข้อมูลที่ผู้ปกครองทุกคนควรรู้ ไข้อีดำอีแดงเป็นโรคติดเชื้อที่มีลักษณะของการอักเสบเฉียบพลันใน oropharynx ผื่นและมีไข้ สาเหตุของการติดเชื้อนี้คือแบคทีเรีย Streptococcus กลุ่ม A พวกเขาสามารถทำให้เกิดการติดเชื้ออื่นๆ เช่นการติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนบน อักเสบหรือต่อมทอนซิลอักเสบ การติดเชื้อที่ผิวหนัง พุพอง ไฟลามทุ่งหรือ pyoderma

ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดไข้อีดำอีแดงกับสปีชีส์ย่อยอื่นๆ ของสเตรปโทคอกคัสกลุ่ม A คือสามารถผลิตสารพิษได้ สารพิษนี้ทำให้เกิดผื่นแดงในไข้อีดำอีแดง เนื่องจากมีสารพิษหลายชนิด ไข้อีดำอีแดงจึงป่วยได้มากกว่าหนึ่งครั้ง ใครและเมื่อไหร่ที่มีแนวโน้มที่จะป่วยด้วยไข้อีดำอีแดง มักส่งผลกระทบต่อเด็กอายุตั้งแต่ 3 ถึง 15 ปี ทารกแรกเกิดได้รับภูมิคุ้มกันจากแม่ ภูมิคุ้มกันดังกล่าวช่วยปกป้องทารกได้ประมาณหนึ่งปี ยิ่งแม่ให้นมลูกนานเท่าไหร่

เด็กอายุตั้งแต่หนึ่งถึงสามขวบป่วยน้อยลงเพียงเพราะพวกเขาติดต่อกับคนรอบข้างน้อยลง เมื่อเด็กเริ่มเข้าโรงเรียนอนุบาลหรือโรงเรียน โอกาสในการติดเชื้อจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก เมื่ออายุ 15 ปีเด็กๆ จะสัมผัสกับสเตรปโตคอคคัสกลุ่ม A ส่วนใหญ่พัฒนาภูมิคุ้มกันให้กับพวกเขา ซึ่งหมายความว่าความเสี่ยงในการเกิดโรคในผู้ใหญ่มีน้อย ไข้อีดำอีแดงเป็นไปตามฤดูกาล บ่อยครั้งที่เด็กๆ ป่วยในฤดูหนาวหรือต้นฤดูใบไม้ผลิ

ไข้ผื่นแดงติดต่อได้อย่างไร มีแต่คนป่วยเป็นไข้อีดำอีแดง สัตว์เลี้ยงไม่สามารถเป็นแหล่งของโรคได้ มันถูกส่งผ่านละอองลอยในอากาศ เช่น เมื่อไอหรือจาม เส้นทางการติดต่อเป็นไปได้ ผ่านมือที่ไม่ได้ล้างมือ สัมผัสโดยตรง ผ่านจาน ของเล่น สิ่งของดูแล เมื่อสัมผัสใกล้ชิดกันมากขึ้น โอกาสในการเกิดโรคก็สูงขึ้นมาก ดังนั้นเด็กที่เข้าเรียนในโรงเรียนอนุบาลและประถมศึกษาจึงป่วยบ่อยขึ้น ในกรณีนี้แหล่งที่มาของการติดเชื้อไม่จำเป็นต้องป่วยเอง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นผู้ใหญ่ เขาอาจจะเป็นพาหะนำเชื้อก็ได้ นี่คือเหตุผลที่แม่และพ่อหลายคนตามนัดของฉันอ้างว่าทารกไม่ได้พบกับใครก็ตามที่ป่วย แต่สื่อสารกับญาติสนิทของเขาเท่านั้น ไข้อีดำอีแดงมีความคืบหน้าอย่างไร อาการทั่วไป เริ่มมีอาการเฉียบพลันโดยมีอุณหภูมิเพิ่มขึ้นเป็นตัวเลขสูง สามารถเข้าถึงได้ถึง 40 องศาเซลเซียส อ่อนแออย่างรุนแรง อ่อนเพลีย วิงเวียน ง่วงนอน เบื่ออาหาร ปวดศีรษะ บางครั้งอาการมึนเมาอาจมีอาการคลื่นไส้และอาเจียนร่วมด้วย อย่างน้อยหนึ่งครั้งที่อุณหภูมิสูงและรู้สึกไม่สบาย อาการเฉพาะที่

ผื่น โดยปกติจะเริ่มขึ้น 2-3 วันหลังจากเริ่มมีอาการ แต่อาจเป็นสัญญาณแรกของโรค บางครั้งผื่นอาจเป็นอาการเดียวของ ไข้อีดำอีแดง ผื่นเริ่มขึ้นที่ศีรษะและหน้าอก แล้วค่อยๆ ผ่านไปทั่วร่างกาย เสริมความแข็งแรงให้กับรอยพับตามธรรมชาติของผิวหนัง ขาหนีบ รักแร้ ข้อศอก หัวเข่า บางครั้งแถบสีแดงทึบอาจเกิดขึ้นที่จุดพับ

ภายนอกผื่นจะสว่างเกือบเป็นสีแดง หากมองอย่างใกล้ชิด คุณจะเห็นฟองอากาศที่เล็กที่สุด เมื่อสัมผัสจะลอยขึ้นเหนือผิวหยาบ ถ้ากดแล้วจะซีดใต้นิ้ว บางครั้งเด็กๆ อาจมีอาการคัน ปอกเปลือก 3-4 วันหลังจากเริ่มมีผื่น ผื่นจะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีซีด และผิวหนังบริเวณที่เป็นจะแห้งและลอกออก ในเวลาเดียวกันเกล็ดมีขนาดเล็กมาก 2-3 มม. ไม่ค่อยสะดุดตาเท่าไหร่ เฉพาะที่นิ้วมือและนิ้วเท้าเท่านั้นที่จะมีการลอกออกอย่างชัดเจนและผิวหนังจะลอกออกเป็นชั้นบางๆ ขนาดใหญ่

ใบหน้ามีลักษณะเฉพาะ แก้มแดงสดใสมาก ในทางกลับกันรูปสามเหลี่ยม nasolabial มีสีซีดมาก ปากเปลี่ยน ในช่วงเริ่มต้นของโรคลิ้นจะถูกปกคลุมด้วยสารเคลือบสีขาวมากมาย ข้างใต้คุณจะเห็น papillae บวมน้ำขนาดใหญ่ หลังจากผ่านไป 2-3 วัน ลิ้นจะปราศจากคราบพลัคและกลายเป็นสีแดงสดที่มีตุ่มนูนชัดเจน สิ่งนี้เรียกว่าลิ้นแดงเป็นอาการเฉพาะของไข้อีดำอีแดง ในคอหอยอาจมีการเปลี่ยนแปลงลักษณะของโรคหลอดเลือดหัวใจตีบ ต่อมทอนซิลจะขยายใหญ่ขึ้น แดงขึ้น และปกคลุมด้วยสารเคลือบสีขาวหรือสีเหลือง

หากคุณพยายามหยิบแผ่นโลหะด้วยไม้พาย มันจะแยกออกจากต่อมทอนซิลได้ง่าย ต้องสอบอะไรเพิ่มเติมบ้าง การเพาะเลี้ยงคอหรือการทดสอบอย่างรวดเร็ว ในกรณีทั่วไป การวินิจฉัยจะทำบนพื้นฐานของการตรวจร่างกายและไม่ต้องการการศึกษาเพิ่มเติม อย่างไรก็ตาม ตามคำแนะนำของนานาชาติ ก่อนจ่ายยาปฏิชีวนะ

ควรให้เด็กทำการเพาะเชื้อในลำคอเพื่อหาพืชและความไวต่อยาปฏิชีวนะ การหว่านวุ้นในเลือดด้วยการเตรียมที่เหมาะสมวิธีการนี้มีความละเอียดอ่อน มากถึง 95 เปอร์เซ็นต์ ของความน่าจะเป็นของผลลัพธ์ที่ถูกต้อง มีข้อเสียเปรียบเพียงประการเดียว ผลลัพธ์จะต้องรอ 1-2 วัน การทดสอบอย่างรวดเร็วได้รับการพัฒนาเพื่อการวินิจฉัยที่รวดเร็วขึ้น ความไวของพวกเขาค่อนข้างต่ำกว่า มีความผันผวนตั้งแต่ 60 ถึง 85 เปอร์เซ็นต์

อย่างไรก็ตามสามารถทราบผลได้ทันทีและไม่ล่าช้าเมื่อเริ่มการรักษา เพื่อให้วัฒนธรรมหรือการทดสอบอย่างรวดเร็วแสดงค่าที่ถูกต้องมากขึ้น เด็กควรเตรียมพร้อมสำหรับการวิเคราะห์อย่างเหมาะสม จะทำการวิเคราะห์ในตอนเช้าก่อนที่ทารกจะกิน ดื่ม หรือแปรงฟันจะมีประสิทธิภาพมากที่สุด หากไม่ได้ทำการทดสอบที่บ้าน แต่ทำในห้องปฏิบัติการ ก็ไม่ควรให้อาหารหรือให้น้ำที่บ้านเช่นกัน อนุญาตให้ทำการทดสอบหรือหว่านไม่ได้ในตอนเช้า แต่ต้องผ่านมื้ออาหารหรือเครื่องดื่มถัดไปอย่างน้อย 2 ชั่วโมง

หากทำการทดสอบด้วยตนเองที่บ้าน ผู้ปกครองควรปฏิบัติตามคำแนะนำที่แนบมาอย่างเคร่งครัด และรอยเปื้อนจะถูกนำมาอย่างเคร่งครัดจากพื้นผิวของต่อมทอนซิลจะดีกว่าจากส่วนที่มีคราบจุลินทรีย์มากขึ้น สิ่งนี้จะเพิ่มความน่าเชื่อถือ การวิเคราะห์เลือดทั่วไป การวิเคราะห์ทั่วไปสามารถให้ข้อมูลได้มากทีเดียว มันจะช่วยให้แพทย์แยกแยะไข้อีดำอีแดงจากการติดเชื้อไวรัสหรือการแสดงอาการของอาการแพ้ด้วยภาพทางคลินิกที่คลุมเครือ และรับรู้ถึงภาวะแทรกซ้อนได้ทันท่วงที

หากเกิดภาวะแทรกซ้อนหรือสงสัยว่าอาจจำเป็นต้องขอคำปรึกษาจากผู้เชี่ยวชาญที่แคบ ENT cardiologist nephrologist หรือการตรวจเพิ่มเติม เช่น การตรวจปัสสาวะทั่วไป การตรวจเลือดทางชีวเคมี การเอกซเรย์ การตรวจอัลตราซาวนด์ ฯลฯ วิธีการรักษา ไข้อีดำอีแดงเป็นหนึ่งในผื่นติดเชื้อในวัยเด็กไม่กี่ชนิดที่สามารถรักษาได้ด้วยยาปฏิชีวนะ ต้องบอกว่าการติดเชื้อมีแนวโน้มที่จะผ่านไปโดยไม่ได้รับการแต่งตั้งจากยาปฏิชีวนะ

บทความที่น่าสนใจ : เด็กหลอดแก้ว อธิบายและศึกษาขั้นตอนก่อนที่จะสามารถทำเด็กหลอดแก้ว