มนุษย์ อุทยานแห่งชาติไวท์แซนด์ในนิวเม็กซิโก สหรัฐอเมริกาเป็นพื้นที่แห้งแล้งที่ปกคลุมด้วยทรายและมีต้นกระบองเพชรขนาดใหญ่ประปราย ในปี 2021 นักวิจัยตีพิมพ์ในวารสาร Science เรื่องการค้นพบรอยเท้ามนุษย์และสัตว์ขนาดใหญ่ที่มีอายุย้อนไปถึง 23,000 ปีที่แล้ว ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่นักวิทยาศาสตร์หลายคนอ้างว่า เส้นทางของมนุษย์ไปยังอเมริกาเหนือ ซึ่งเส้นทางถูกกั้นด้วยชั้นน้ำแข็งขนาดใหญ่นั้นเป็นไปไม่ได้
คนในอเมริกาเป็นจุดสนใจของการถกเถียงมาอย่างยาวนาน การอภิปรายแบบสหวิทยาการที่พยายามตอบคำถามพื้นฐานเกี่ยวกับการวิจัย เมื่อไร ที่ไหน อย่างไร และทำไม เวลาและสถานที่ของการมาถึงครั้งแรกของมนุษย์ จำนวนและลักษณะของการย้ายถิ่น ขอบเขตของเทคโนโลยีและเศรษฐกิจของกลุ่มมนุษย์หนึ่งๆ ที่ส่งผลกระทบต่อกลุ่มอื่นๆ
สิ่งเหล่านี้ยังคงเป็นประเด็นที่เปิดกว้าง แม้จะมีความก้าวหน้าในการทำความเข้าใจประเด็นเหล่านี้ แต่โบราณคดียังคงเผชิญกับความท้าทายในการประเมินความน่าเชื่อถือของข้อมูลและการใช้แบบจำลองการตีความใหม่ ซึ่งรวมถึงการตรวจสอบการศึกษาและการวิจัยก่อนหน้านี้อีกครั้งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มีความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่าผู้ตั้งถิ่นฐานกลุ่มแรกอพยพจากเอเชียไปยังอเมริกาผ่านเบอริงเจียแล้วแยกย้ายกันไปที่อเมริกากลางและอเมริกาใต้
แบบจำลองการเข้ามาของมนุษย์ของโคลวิสอายุ 13,000 ปีนั้นล้าสมัยไปแล้วเนื่องจากมีการค้นพบหลักฐานการมีอยู่ของ มนุษย์ ที่เก่ากว่ามาก นี่คือกรณีของ Monte Verde ในชิลี แหล่งโบราณคดีที่ได้รับการวิจัยตั้งแต่ปี 1997 และมีอายุอย่างน้อย 18,500-14,500 ปีที่แล้ว The Clovis Pointsซึ่งค้นพบในปี 1929 โดย Ridgely Whiteman ใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับการนัดหมายคนในอเมริการะหว่าง 13,500 ถึง 12,800 ปีที่แล้ว แบบจำลองนี้มีอิทธิพลมาเป็นเวลาครึ่งศตวรรษและยังคงมีอิทธิพลต่อนักวิทยาศาสตร์หลายคนในระดับหนึ่ง
มีหลักฐานที่เก่าแก่กว่ามากเกี่ยวกับการยึดครองของมนุษย์ในอเมริกา แต่ชุมชนวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ก็ยังมองด้วยความสงสัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกาเว็บไซต์ Gault ในเท็กซัสตอนกลางของสหรัฐอเมริกา แสดงหลักฐานการยึดครองของมนุษย์เกือบต่อเนื่อง ซึ่งเก่าแก่และแตกต่างจากวัฒนธรรมโคลวิส โดยเริ่มขึ้นเมื่อ 16,000 ปีที่แล้วเป็นอย่างน้อย Serra da Capivaraใน Piauí เป็นที่ตั้งของซากโบราณคดีหลายแห่ง รวมถึงเครื่องมือที่ทำด้วยหิน ที่มีอายุมากกว่า 20,000 ปี
ตามรายงานของนักวิจัยชาวบราซิล และฝรั่งเศสที่ทำงานในสถานที่นี้มานานหลายทศวรรษภายใต้คำสั่งของนักโบราณคดี Niède Guidon อย่างไรก็ตาม การค้นพบนี้ได้รับการโต้แย้งจากโลกวิชาการ แหล่งโบราณคดี Santa Elina ใน Serra das Araras ในเขตเทศบาล Jangada ใน Mato Grosso พบบันทึกการยึดครองของมนุษย์ย้อนหลังไปถึง 25,000 ปี พบกระดูกของสลอธยักษ์และสิ่งประดิษฐ์นับพันชิ้น
ซึ่งหลายชิ้นพิสูจน์ได้ว่ามนุษย์อยู่ร่วมกับสัตว์ต่างๆ ศักยภาพทางโบราณคดีของ Mato Grosso นั้นมหาศาล รัฐมีแหล่งโบราณคดี 792 แห่งที่ลงทะเบียนที่ IPHAN ในถ้ำ Chiquihuite ในเม็กซิโก มีการขุดพบหิน 2,000 ก้อน โดยระบุว่าเป็นใบมีด ปลายกระสุนปืน และเศษหินปูนชนิดหนึ่งที่ไม่มีอยู่ในถ้ำ นั่นคือวัสดุถูกนำไปที่นั่น วันที่ที่สร้างขึ้นโดยใช้เทคนิคต่างๆ ระบุเมื่อ 26,500 ปีที่แล้ว
ซึ่งทำให้ประชากรของอเมริกาย้อนกลับไปเมื่อ 30,000 ปีที่แล้ว การค้นพบของ Chiquihuite ยังไม่ได้รับการยืนยันจากนักวิทยาศาสตร์ที่ตั้งคำถามว่าสิ่งประดิษฐ์เหล่านี้ถูกสร้างขึ้นโดยมนุษย์จริงหรือไม่ พวกเขาชี้ให้เห็นถึงการไม่มีสัญญาณอื่นๆ ของการยึดครองของมนุษย์ เช่น ซากกองไฟและกระดูกสัตว์ที่มีรอยตัด แต่นั่นอาจเป็นคำถามในการวิจัย และการขุดค้นในถ้ำยังดำเนินต่อไป รอยเท้ามนุษย์และสัตว์บนหาดทรายขาว อุทยานแห่งชาติไวท์แซนด์ในนิวเม็กซิโก
สหรัฐอเมริกา ได้นำหลักฐานสำคัญอีกอย่างของการมีอยู่ของมนุษย์ในอเมริกาในช่วงเวลาที่ห่างไกลกว่า นั่นคือรอยเท้ามนุษย์ที่เป็น ฟอสซิล อายุ 23,000 ปี พร้อมกับรอยเท้าของสัตว์ขนาดใหญ่ เช่น แมมมอธ สลอธยักษ์ และเซเบอร์ทูธ เสือ รอยเท้าถูกค้นพบโดยการขุด ลง ไปใต้ผิวน้ำซึ่งมีเมล็ดหญ้าโบราณ Ruppia cirrhosa อยู่ด้วย
วิเคราะห์ด้วยเรดิโอคาร์บอนเดทติ้ง วันที่สอบเทียบ 22,860 ±320 และ 21,130 ±250 ปีที่แล้วมาถึง ภูมิภาคที่มีสภาพอากาศแห้งแล้งและเนินทรายยิบซั่มที่มีต้นกระบองเพชรยาว 710 กม. 2 นั้น แตกต่างกันมากเมื่อ 23,000 ปีก่อน จากนั้นสภาพอากาศก็แห้งแล้งน้อยลงและมีพืชพรรณอุดมสมบูรณ์ มีลำธาร ทะเลสาบ และทุ่งหญ้า
สวรรค์ที่มีชีวิตอันเขียวขจีแห่งนี้ดึงดูดสัตว์ป่าขนาดใหญ่จากยุคน้ำแข็ง สัตว์กินพืช เช่น อูฐโบราณ สลอธยักษ์ glyptodont อาร์มาดิลโลยักษ์ แมมมอธและมาสโทดอนมาหากินบนหญ้าและใบไม้ของต้นไม้ เบื้องหลังพวกมันคือผู้ล่า เช่น หมาป่าที่น่ากลัว สิงโตอเมริกัน และเสือเขี้ยวดาบ ซึ่งเป็นแมวที่ใหญ่ที่สุดในอเมริการอยเท้าของสัตว์เหล่านี้ยังคงอยู่เป็นเวลานานหลังจากที่พวกมันออกจากหนองน้ำของภูมิภาคและกลายเป็นซากดึกดำบรรพ์ รอยเท้ามนุษย์ที่ White Sands
บ่งชี้ว่าบุคคลเหล่านั้นอยู่ร่วมกันและมีปฏิสัมพันธ์กับสัตว์ยุคน้ำแข็ง รอยเท้ามนุษย์ชุดหนึ่งอยู่ในหรือข้างรอยเท้าของสลอธยักษ์ ซึ่งอาจบ่งบอกว่านักล่ากำลังติดตามรอยเท้าของสัตว์ อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทราบผลของการตามล่า เมื่อพิจารณาจากขนาดแล้ว รอยเท้าส่วนใหญ่มักถูกทิ้งไว้โดยเด็กวัยรุ่นและเด็กเล็ก และบางครั้งก็มีผู้ใหญ่อยู่ด้วย บางส่วนระบุว่าเป็นรอยเท้าของผู้ใหญ่ที่มีเด็กปรากฏอยู่ข้างๆ บางทีผู้ใหญ่ ผู้หญิง ก็อุ้มเด็ก ขยับจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง
และบางครั้งก็วางเด็กลงขณะที่พวกเขาเดิน รอยเท้ากว้างขึ้นและไถลไปในโคลนอันเป็นผลมาจากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นที่ผู้ใหญ่แบกอยู่ แหล่งซากดึกดำบรรพ์ในภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ของ Piauí เป็นหนึ่งในภูมิภาคที่มีฟอสซิลของ Pleistocene megafauna มากที่สุดในอเมริกาเขตร้อน นักบรรพชีวินวิทยาพบว่าในอเมริกาใต้ สัตว์ขนาดใหญ่ยังคงมีอยู่ต่อไปอีกหลายพันปีหลังจากที่ญาติสมัยยุคไพลสโตซีนของพวกมันได้สูญสิ้นไปแล้วในภาคเหนือ สัตว์ใหญ่ในอเมริกาใต้รอดชีวิตมาจนถึงยุคโฮโลซีน
และนี่อาจอธิบายตำนานบางอย่างเกี่ยวกับนิทานพื้นบ้านของชาวแอมะซอน เช่น มาปิงัวรีซึ่งอธิบายว่าเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่และน่ากลัวที่ปกคลุมด้วยขนยาวสีแดง และอาจเป็นสลอธยักษ์ที่รอดชีวิตในป่าฝนแอมะซอนจากบราซิล และโบลิเวียภูมิภาค Serra da Capivara ซึ่งอยู่ตรงกลางของ Sertao ของ Piauí ปัจจุบันมีสภาพอากาศกึ่งแห้งแล้งและมี caatinga เด่น ในยุคน้ำแข็งอากาศชื้นและถูกครอบงำโดย Cerrados ก่อตัวเป็นป่าที่หลบภัยสำหรับพืชและสัตว์ รวมถึง megafauna สิ่งนี้ดึงดูดคนและสัตว์ที่กำลังมองหาน้ำและอาหาร
บทความที่น่าสนใจ : การปฏิวัติ อธิบายและศึกษาว่าทำไมประเทศฝรั่งเศสถึงเกิดการปฏิวัติขึ้นมา
